Hani Sevenler Ölmezdi Şiiri - İlyas Baltacı

Bak yıne tek başıma yapayalnızım
Karanlık bir gecede
Aydınlığına içiyorum
Son kadehımı sana kaldırıyorum
Dibini bulana kadar,ölene kadar
Senli günleri çoktan geride bıraktım
Olmuyacak bir duaydı bizimkisi
Sensiz yaşayamam ölürüm derdim ya
Sen ise gülüp geçerdin her defasında
Sevenler ölmez derdin,
Binlerce kez öldüm sevgili
Yokluğunda bır mecnun gibi seni aradım.
Her bulduğumda ise
Başka yüreklerin esaretinde kaldın
..

İnsan bu kadarmı vefasız olur
Hiçmi acımadın be sevgili
Onca döktüğüm gözyaşıma
Böylemi bıtecekti bızım sevdamız
Yokmu sayacaktın onca yaşananları
Hani sevenler bırakmazdı sevdiğini
Hani bu yolda ölmek vardı dönmek yoktu
Şimdi ne deyiştide
Bırakıp gittin herkes gıbi,
Öylece bir başıma kala kaldım
Gidişin ölümüm oldu sen bilmesende...

Her gece mısralar dökülür dilimden
Her defasında şiirler
Kalemler bile kahrediyor
Seni yazamıyorum diye
Gözlerimden yaş damlar
Yanaklarıma
Adını haykırdığım
Her gecenın karanlığında
Yokluğunda bir hançer daha
Saplanıyor ciğerime
Geceler bitmıyor
Hayalin gitmiyor ki gözümden
Kalemim hiç susmuyor
Issız gecelerimde
Ve çaresizce boyun eğiyorum kaderime
Sevenler ölmez derdın ya
Keşke ölsem dıyorum
Ölsemde adını anmasam bir daha...