Hani O Birlikte Yağmurda Islanmalar

Şimdi hangi kaldırımda ıslanırsın bensiz,
Hangi şiirde bulursun o eski hevesi?
Ben buradayım işte, yine aynı şehirde,
Bir garip akşamüstü, bir buruk kahve sesi.

Hani o "maviliklere uzanan düşlerimiz" vardı ya,
Şimdi hangi kara trende kaldı o yersiz telaş?
Sen gittin, buralar sensiz bomboş bir sahne,
Bir replik unutulmuş, bir perde kapanmış yavaş.

Ne telefon çalar artık o tanıdık ahenkle,
Ne bir mektup gelir, o aceleci el yazınla.
Oysa "biz ayrılamayız" derdin, o çocuksu inatla,
Şimdi ayrılık bir gerçek, bir hüzünlü hesaplaşma.

Belki bir gün ansızın karşılaşırız bir köşe başında,
O zaman hatırlar mıyız o eski aşk telaşını?
Ama şimdi ayrılık var, "anlıyor musun?" çaresizliği,
Ve ben seni hatırlarım, bu yağmur sonrası sessizliği.