Hani bir kalabalık da Şiiri - Murat Ülkü

​Hani bir kalabalıkta tek başına kalırsın,
Hani bütün duvarlar üstüne gelir;
Bir suskunluk büyür de boğazında kalır,
İşte öyle bir şey.
​
​Hani bir şehir ışığı titrer de camda,
Hani elini uzatsan dokunacak olursun;
Bir sızı duyarsın da adını koyamazsın,
İşte öyle bir şey.
​
​Hani bir sokağın köşesini dönerken,
Hani bir çift gözle karşılaşırsın ya;
Bir telaşla çarpar da kalbin aniden,
İşte öyle bir şey.
​
​Hani bin yıllık bir sis dağılır da gider,
Hani dünya yeniden kurulur ya sanki;
Bir anlam bulur da bütün boşluklar,
İşte öyle bir şey.
​
​Hani o en büyük korkunla yüzleşirsin,
Hani köprüleri yakarsın ya ardında;
Bir devrim başlar da insanın içinde,
İşte öyle bir şey.
​
​Hani bir veda sözü söylenmez olur,
Hani avuçlarında saklarsın o ânı;
Bir sıcaklık sarar da ruhunu ta derinden,
İşte öyle bir şey.
​
​Hani "tek çare" diye sarılırsın ya hayale,
Hani bilirsin de o da fani, o da yalan;
Bir titreme yayılır da bütün bedene,
İşte öyle bir şey.
​
​Hani o gökyüzüne son kez bakarsın da,
Hani sorarsın ya: "Yarın beni anacak mı?"
Bir sessizlik çöker de sonsuzluktan,
İşte öyle bir şey.
​
​Hani ne yaşlılık ne de yorgunluktur bu,
Hani o tarifi zor tuhaflık çöker ya ansızın;
Bir nedeni yok dersin de, yine de bekler durursun,
İşte öyle bir şey.
​
​Hani yalan dünya fırıldak gibi dönerken,
Hani sen biçare, tutunacak dal ararsın;
Bir hayal kurarsın da hemen yıkılır,
İşte öyle bir şey.
​
​Hani bütün bu soruların cevabı yoktur,
Hani o tarif edilemeyen yük, artık hafifler;
Bir sükûnet bulursun da o derin sessizlikte,
İşte öyle bir şey.