Hani! Şiiri - Eymen Erdem Akça

Yağız süvarilerin geçtiği yollar hani
Hakk rızasına kurban edilen kollar hani

Değişmiş şu âlemin en sıkı temel taşı
Ölümü cânân bilen o kavî dîller hani

Her şey sahte bir çehre, her gül bülbül düşmanı
Bülbüllerin her sabah yandığı güller hani

Bu devr-i derbederin kahraman çocukları
Sizleri yetiştiren mâsum Hâbiller hani

Sanki hayat bir rüya, öylesine yıpranmış
Uykular gerçekliğin... hakiki haller hani

Tavr-ı edebî ölmüş, yüzsüzlük kıran gibi
Derman sunan kâseler, sâki, sebiller hani

Yangın vaktidir şimdi bu ihtiyar dünyanın
Kesiflik sultan olmuş latîf gönüller hani

Tutunamaz hamâset yazacak bahadırlar
Fitnesi çok yamandır... Ebu Âkil'ler hani

Ruhum gezinir durur âlemlerin dışında
Firâriyim dünyadan nurlu kandiller hani

Esaret zincirleri bağlamışlar ki beni
Kurtuluş muhal gibi Hakk'a nâiller hani

Ey mazlumlar güneşi, ey çığlıklar melcei!
Huzur saçan âyetler, sana ehiller hani

Dudağım tebessüme mahal olamaz mı hiç?
Bu garibin yüzüne bakan sümbüller hani