Hani Şiiri - Müzahir Kılıç

Sen ağlama, ağlatırsın beni de
Hiç üzülme, bu ayrılık gününde
Yüreğine taş basıp da giden de
Hasreti yüklenen dostlarım hani

Kimi nazik idi, hasdı, kibardı
Kiminin altundan bir kalbi vardı
Kimi arkadaştı, kardaştı, yardı
Aileden kopan dostlarım hani

Kimi can gibiydi, kimisi canan
Bir yumak sevgidir arkada kalan
İki gözü iki çeşme ağlayan
Gözyaşı sel olan dostlarım

Biz hancıyız, konuğumuz çok olur
Çoğu hamdır, pişer tam bir kor olur
Et kemikten ayrılırsa zor olur
Fidan olup kopan dostlarım hani

Elbet olur asla bize uymayan
Coşup coşup kaplarına sığmayan
Arada bir menziline varmayan
Sürüden ayrılan dostlarım hani

Dile dileğini sağlıklı hayat
Çoğuna germişiz kol ile kanat
Hediyemiz olsun onlara şefkat
Nasiplenip giden dostlarım hani

Unutmam desem de unutuluyor
Yalnız yaşanılan anı kalıyor
Tesellimiz başarılar oluyor
Haberi gelmeyen dostlarım hani