Hani Şiiri - Nuray Yakamoz

Hani o zamanlar vardir ya:
Kalabalik icinde bile yalniz oldugun,
Hani yildizlarin uzak oldugunu düsünüp tutmadigin,
Günes sicaktir deyip elini yakacak diye uzanmadigin
Yüregindeki ask ask diyen melodilere
kulaklarini tikadigin,Duymaz oldugun,
Icin kan aglarken gülmek zorunda kaldigin,zamanlar...

Hani o zamanlar vardir ya:
Kacirdigin firsatlara bakip
Geri dönüsü olmadigini sonradan anladigin,
Hani asla yetisemeyecegini bile bile
Kalkip kacan firsatlarin ardindan kosmak istedigin...
ve bu yüzden pismanliklarinda kendini bogdugun zamanlar...

Hani o zamanlar vardir ya:
En yakinindakine yabanciymis gibi baktigin,
Kalpleri ayni iklim ve cofrafyayi yasamayan insanlarin
Beyinleri de birbirinden yildizlar kadar uzak
oldugunu anladigin...
V e ömür boyu susmaya karar verdigin...

Hani o zamanlar vardir ya:
Askin ölümsüz oldugunu bildigin
ve insanlarin neden bu ugurda ölümü bile
göze alamadigini ise anlayamadigin ,
Ve hayatinda hayallerini, herseyini paylasabilecegin,
hatta seni sana unutturabilecek biri nin olmadigini farkettigin,
Ama hala kumsaatinin dolmus oldugunu farketmedigin zamanlar...