Hani 1 Şiiri - Sabri Ceyhan

Hani bir kuş uçar telaşla
Akşamın dar vaktinde,
Yuvaya yetişircesine.

Hani parkta oynar çocuklar,
Ezana dakikalar kala,
Oyuna doyamazcasına.

Hani ekmeğin kokusu gelir fırından,
Buğulanmış camlar arasından,
Elleri yakarcasına.

Hani yıldızlar görünür gökte,
Karanlığı geçip selam söyler,
Geceye ışık olurcasına.

Hani tan yeri ağarır usulca,
Çiy damlaları düşer yeşile,
Can suyu olurcasına.

Hani sokak lambaları söner,
Devreder nöbetini güneşe,
Yıllardır yorulmuşçasına.

Hani kaldırım taşları ritmini tutar,
Bir koşuşturmaya eşlik eder,
Telâşe doymazcasına.

Hani semaya açılır eller,
Duaya katar insan insanı,
Umudu tazelercesine.

Hani devran döner durur,
Hiçe sayar dilekleri,
Sağır olmuşçasına…

Hani bir hayatı yaşar insan,
Keşkeler dökülür yıllara,
Takati kesilircesine…