Bir Cumartesinin ezgilerle bezenmiş
Muhakeme günündeyim üç mevsimdir.
Üç mevsim dolusu trenler geçti peş peşe
Vagonların iniltisinde yansıyan benim sesimdir.
Avuçlarım sonuçsuzlukla yıprandı yıpranalı
Sözüm para etmiyor, parayı sözle bozamıyorum.
Tenim ruhla can kazandı kazanalı
Alemlerin üstünde gezip tozamıyorum.
Belki mana gizlenmiştir sözümde ve mısramda
Belki anlaşılmazlıktır bana alımlı pardesü giydiren
Belki kendimi beklerim toprak için dikildiğim sıramda
Belki çıkmazımdır kelamımda tohum bitiren.
Sonraki Cumartesinin dizgilere sinmiş
Lügatı bendedir benimdir artık.
Edilmiş sözlere doyan belleğim malumdan silinmiş
Edilecek sözleri kestirmek bana düşer artık.
Her sözüm hür oldu dilimden koptu kopalı
Hiçbirini tanımadım hangisi benimmiş?
Beni mananın ışığına götüren yollar sapalı
Öyleyse dolambaçlı sözler benimmiş.
Kayıt Tarihi : 31.5.2025 15:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!