En çok onları vurdu!
Mavi, yeşil, kırmızı
Mahcup bakışlarında geri adım
Ezilmişliğin, utancı
Baş aşağı…
Öyle değildi oysa
Bilyeleri en çok o toplardı,
Çelik çomakta da iyiydi.
Şimdi neden bu savaş…
Ürkek kelimeler toplar çocuklar.
Gece yalnız, yıldızlar kederli.
Yeşili kucaklasa kan!
Maviyi kucaklasa düş!
Kırmızı sevebilir miyim seni?
Islanmış elleri…
Ekmekte kan.
Harfler kifayetsiz.
Her bakış bir dua
Her damla yaş, infilak eder başımda.
Beyaz bilyelerim olsa,
Maviye vursam
Kan sıçrar mı duvara?
Toprak sesle yoğruldu
Kurşunla pişti
Demek yenme zamanı şimdi…
Kayıt Tarihi : 2.11.2013 16:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!