Hangi.... Şiiri - Suskun Adam Zeynep

Hangi günü gördük akşam olmamış,
Hangi insanı gördük yaralanmamış.
Hangi sözü duyduk yürek dağlamamış,
Hangi dostu bildik vefasız olmamış.

Hangi yolu yürüdük taşsız olmamış,
Hangi hayali kurduk yıkılmamış.
Hangi sevgiyi gördük acısız bitmiş,
Hangi gönül aşksız kalmamış.

Hangi dert vurmuş da sabaha varmadan dinmiş,
Hangi göz ağlamış da izi kalmamış.
Hangi kalp sevmiş de yanmamış,
Hangi kul dua etmiş de karşılıksız kalmamış.

Hangi gece çökmüş de sabah olmamış,
Hangi yıldız kaymış da dilek alınmamış.
Hangi kader yazılmış da silinmemiş,
Hangi ömür geçmiş de iz bırakmamış.

Hangi yağmur yağmış da toprağa değmemiş,
Hangi fırtına esmiş de dalı eğmemiş.
Hangi çiçek açmış da solmamış,
Hangi insan yaşamış da yorulmamış.

Hangi söz verilmiş de unutulmamış,
Hangi yol başlanmış da tamamlanmamış.
Hangi gönül kırılmış da onarılmamış,
Hangi can yanmış da küllenmemiş.

Hangi dost el olmuş da sarılmamış,
Hangi aşka düşülmüş de yanılmamış.
Hangi çocuk ağlamış da susmamış,
Hangi yürek sevmiş de kanamamış.

Hangi öfke çıkmış da sönmemiş,
Hangi sır saklanmış da bilinmemiş.
Hangi gece uykusuz geçmiş de anılmamış,
Hangi sevda yaşanmış da yarım kalmamış.

Hangi yolcu gitmiş de dönmemiş,
Hangi anı kalmış da silinmemiş.
Hangi acı dokunmuş da iz bırakmamış,
Hangi yemin edilmiş de bozulmamış.

Ve hangi kalp yaşamış da kırılmamış,
Hangi hayat sürülmüş de savrulmamış.
Hangi insan ölmüş de unutulmamış…
Hangi aşklar bitmiş de acı bırakmamış…

Sonunda anladık;
hiçbir hikâye tamamlanmamış,
hiçbir yol tam yürünmemiş,
hiçbir düş tam yaşanmamış…
Ve hiçbir yürek,
tam anlamıyla sevilmemiş.
@dsız..
15 Eylül 2025