Hanemize Ay Doğar Gün Gelir

Öykülerle geri gelse çocukluğum
Nedenselliğe dayanan yapıları anlasa ruhum
Sonsuz olan duyguları nerde öğrendim
Yeniden sentezlesem kendimi yine sende dururum

Ne var ki elimizde, evirip çeviriyoruz aşkı her seferinde
Bireysel çıkarlar güdülüyor ötekilerin sevgisini
Benim tek çıkarım gözlerinin ötesi
Gelecek yüzyıllara taşıyacağım aşk, sadece seninki

Maruz kaldığım sözler, savurgan dönemeçler
Oynadığın roller arasında söyle hangisi
Kendi ayaklarım üzerinde sağlam bir duruş benimki
İlişki dediğimiz şey yüreğin göz göze gelişte hissettiği

Mülkiyet hakkımız yok ki kalp üstünde
Nice sözleşmeler yapsak taşınmaz belki geleceğe
Aşk, yaşadıklarımızın andaki gerçekliği sadece
Beklentiler ve inançlar tutuyor çoğu kez olduğumuz yerde

Yabancılaşamam sana sevdiğim
Özgül bir vazgeçilmezliğin var bende
Seni en çok kendimden biliyorum
Fark ettiğim yegane duygu sevgim karmaşa içinde

Zaman verelim bu seferde istediğin ölçüde
Piyasaya sun bakalım akıl almaz davranışlarını
Ekle çıkar, defterini tut mutsuzlukların kendince
Değiş tokuş halindeki ilişkilerden aşk kalmayacak elinde

Sabrı zamanla bilemek bana kalan bu süreçte
Doğallığımla çıkardığım varsayımlarım var elimde
Hanemize ay doğar gün gelir aşk eksiltilmemişse
Aslolan emin olmak, sınırları bilmekse
Aşkım kendinden emin, seninle sınırlanmış ömür içinde

(1.şubat.2007)