Hancı Şiiri - Mehmet Raşit Er

Hancı

Çok yorgunum hancı...
Han da var mı boş odan?
Küçük ve ucuz olanından.

Çok bitkinim hancı...
Kırmızı şarabın kalmış mı?
Güneş görmemiş raflarında.

Çok yürüdüm hancı...
Kurdistan'ın dağlarında.
Demli bir çayın var mı?
Kaçak olanından.

Dinle beni hancı...!

Tütünüm var...
Sevdam var...
Hasretim var...
Kavgam var hancı.
Fakat çok yorgunum.
Uykum var...
Dinlenmeye ihtiyacım var hancı.
Küçük ucuz bir oda ver bana.
Rüya görmeye muhtacım hancı.

Bana bir oda ver hancı.
Bir atım,
bir katırım,
bir eşeğim yok hancı..!

Bir ben varım,
bir de heybem sırtımda hancı...
Heybem de yürek acılarım var.
Hicran ve keder var.
Biraz da kurutulmuş karanfil.
Biraz gam, biraz ümit var.
Heybem mis gibi kokar hancı.
İçinde bahardan kalma,
Newroz çiçekleri, Sümbül ve kekik var.

Bana bir oda ver hancı...
Küçük ve ucuzundan olsun...
Bedenime yettiği kadar.
Düşlerimin sığdığı kadar olsun.

Çok hırpalandım hancı.
Ayaklarım, ellerim yara bere içinde.
Yalçın kayalıklar, derin vadiler geçtim.
Dîjle'den Fırat'tan su içtim.
Kulaklarım sağır, dillerim lal oldu.
Gördüklerimden, duyduklarımdan ötürü.

Bana bir oda ver hancı...
Küçük ve ucuz olanından...

mehmet raşit er
22.07.2014