Hancı Şiiri - Resul Kotluk

Ne yana baksam
Sarıların sarar sararmış yapraklarımı
Düştüm düşeceğim dalımdan
Sarma beni sarına
Kaybolurum sonra

Zor buldum ben ipek yolunu
Nice beyaz otobüsler kaçırdım
Değerini bilemeden
Belki gencecik yaştan
Belki akılsız baştan
Bu ucuz kaybetmişliğim

Binip giderlerken
Hep el salladılar arkadan
Bana hep güle güle demek kaldı
Güle güle dökülen yapraklarım

Sarılarını sarma bana
Beyaz karlarda ayak izim var benim
Beyaz kağıtlarda birkaç yazım
Uçsuz bucaksız birkaç sızım
Saramıyorsam ben sarılarını
Günahsızım

Oysa ne güzel yaşanırdı
Sonbaharın sarılar serdiği
Sevişilmemiş kıyılarında
Elde kar erirdi avuçta kar
Daha yağmadan

Üşümeme rağmen...yok istemem
Sarıdan sıcaklığını
Isıtanlar hep yolcu oldular ipek yolunda
Bense hep acizane bir hancı.