Hancı diye bilirler hâlâ beni
Yolcular ağırladım, hiçbiri geri dönmedi.
Renkleri çalan bir hırsız vardı, çok sene önce
Aklını alırdı insanın, bohçasındaki renklerle.
Hoş sohbetti, birkaç yıl sürdü rüya
Sonra uyandım, gri bir sabaha.
O gündür arıyorum ufuğun ardında
Hanım yitik, yolum kayıp
Sade gurbet ve gri sabahlar.
Kimse hancı değil, yolda herkes misafir
Siyah beyaz medcezirde, gri daima ani.
Kayıt Tarihi : 22.5.2025 14:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!