Hançer Şiiri - Aylin Yılmazer

Niyetini saklayamayan bir hançerdi
Çektim kınından
Kör oldum
kesikler attım dilime
Sustum
Ürkek bir suskunluktu bu
Nefesimi tuttum
Işığının karanlığında kayboldum
El yordamıyla deştim kelimeleri
Her biri kan damlası yaktı tenimi
Acının dallarına düş kurdum
Bin kuşla çıktığım yolda
Kurduğum düşten medet umdum
Kaf Dağı’nın ardına vardığımda
Aynanın seyrinde kendimi buldum