Üşütüyor beni, korkutuyor yalnızlık
Özletiyor seni bahar mevsiminde çiçek misali
Kokun, rengin, özün sen.
Biter mi bendeki karakış bilmem
Gelir mi gönlüme bahar mevsimi, acaba
Açar mı çiçekler gönlümde
Bu sabah, sende olmalıyım
Güneşten önce
Seher; vaktinde kapını çalmalıyım
Gün ağarmadan vakit geç olmadan.
Gecenin çıplaklığında, ellerini tutmalıyım
Gözlerine düşmeliyim çıkmamacasına
Mevsimler bir, bir geçiyor
Bir kalp sızım geçmedi
Hasret gün be gün artıyor.
Bak sonbahar geldi
Hazan yaprakları döküldü hep
Ben, hala seni bekliyorum.
Sen, zifiri karanlık gecemde doğan güneşim
Sen, her zaman sevgimin tek sebebi.
Sen, gittin gideli
Viraneyim, Çaresizim,
Senle doluydu yüreğim
Ve sensiz bomboş şimdi
Neden ağlıyorsun? Deme bana
Ayrılık battı gözüme
Çıkarmaya uğraşma sakın.
Kalsın
Kalsın ki, senden hatıram olsun
Bir ömür taşıyayım.
Sana canım dedim
Canımsın!
Canımı acıtan canım
Ya çıkarıp atmalıyım seni İçimden
Yada canım acımalı senle
Acısın acınla canım,
Beni ne yağmur, ne kar üşütür
Yokluğunda donuyorum
Kor ateşte bile yanmam
Sevdan ile eriyorum
Azrail canım almaz
Gidişinle ölüyorum
Nereye gidiyorsun böyle habersiz,
Arkana bile bakmadan.
Nereye böyle habersizce gitmek.
Nedir bu acelen, haber vermeden,.
Elveda bile demeden
Çekip gidiyorsun.
Yine yağmur yağıyor, Hasret yağmuru
Şemsiyesiz kaldım altında
Yağacak damla, damla düşecek yüreğime
Büyüyecek içimde bir umman gibi.
Kaplayacak bedenimi çepeçevre
Alıp götürecek uzak diyarlara
Umut oldu söylediğin sözlerin
Işık oldu bakıştığım gözlerin
Ver elini sarılıp bir öpeyim
Gel sultanım, gel mehtabım, gel bana
Gel sevdiğim, gel de canım olsana.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!