Ve hayatın kucağında bir ömür kalır
Geriye söylenmemiş bir yığın söz
Yazılmamış şiir kalır
Ve gözlerim gözlerine dalar
Maziden tatlı bir bakış kalır
İçlenir yüreğim, ağlamaklı olur
Dilimde bir hasret türküsü,
Umudum, hayalim, özlemim...
Gözleri mavi
Saçları sarı
Kiprikleri ok
İstanbul.
Sensiz mevsimlere hüzün düştü
Ben sana ağlarken geceler boyu
Ağlayan toprağa kan düştü
Sevginin bedeli bu muydu?
Aşk dikenli yollardan geçmekmiş
Gece güne döner
Kulağım da kuşların sesi
Özlemin omuzlarıma biner
Hayalimde gözlerinin sihiri
Gülüm sen benim sevda keşliğim
Ey peri!
Bir nehrin akışına kapılıp
Umutlarımı getirdim ardım sıra
Kır çiçeklerinin arasından geçip
Geldim gülşene gül baharıydı
Rüzgar bütün saçlarını dağıtıyordu
Şiirler tüm gücüyle
Yürüdüğünde damarlarıma
Kalem çaresiz
Kağıt yetersiz kaldığında
Bütün şairler ağladığında
Bilki gülüm
Bir şeyler oldu ilkbahara
Kıştan kalma öfkesimi var
Kara gözlerinde yandım aşklara
Sensin bana sonbahar
Vurgun yemiş gemiler gibiyim
Bugün gönlüme hüzün düştü…
Gözlerimde çiğ, yüreğimde aşkın vardı.
Şehrin ıssız sokaklarında
Yalnızlığa bürünmüş zifiri karanlık;
Esen rüzğarın uğultusunda ise sitem vardı.
Ve kaderim avuçlarımda,
Ufuklarda süzülen bir kumrunun
Düşer ya hüznü sulara!
Bir papatya kokusuyla
Gurbet ağlar ya kuytularda!
Annem,
Hayalin gelir uykularda.
Adın adıma düşünce zaman dururdu
Usul usul zaman aşka vururdu
Bir gözyaşı bir tebessümdü tutku
Dünümüz yarına karışan yalan mı oldu
Yanmışken gökyüzü mavisi gülüşüne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!