Issız gecenin ıssız karanlığında
Uzandım yatağıma, seni düşünüyorum
Gece yarısı saatin bilmem kaçında
Uykusuz gözlerle seni düşünüyorum
Gece yarısı, ne parlayan yıldız ne de ay var
Elveda demek bukadar kolaymıydı?
ya hatıraları silmek bukar kolay mı?
Beni unutmak!
Bir başkasını sevmek bukadar kolay mı?
Unutabilirmisin? o günleri!
Ya elimi tuttuğun o yerleri!
Karanlık perdeyi çekin üstümden
Kurtarın bu dünyamı gecelerden
Şu gençlik yıllarım gitmeden elden
Bir damla mutluluk verin gönlüme
Kulunuz olayım bir nefes alın
Susuz çiçek gibi büküldü boynum
Sana güle güle git diyemedim
Gizlemek istedim göz yaşlarımı
Yağmur olup yağdı gizleyemedim
Dağlardan nehir akacak diye
Sen hiç hayat denizinde
Dert fırtınasına yakalandın mı?
Yalnızlık adasında savrulup
Acılarla uyandın mı? hiç
Çaresizlikten temel atıp
Bilmezdim insanların bukadar zalim olduklarını
Bilmezdim özgürlüğün bukadar büyük bir nimet olduğunu
Bilmezdim hiç hissetmezdim
Bilmezdim baharın kokusunu, doğanın tadını
Bilmezdim takıldığım,özendiğim ortamın
Beni birgün çaresiz, dört duvar arasına koyacağını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!