Hamurumuz Balçıktır, Mayamız Aynı Toprak

Hamurumuz balçıktır, mayamız aynı toprak
Doğarken insan doğduk, acep insan kaldık mı?
Lisânımız rengimiz, ayrı olsa fark etmez
Doğarken insan doğduk, acep insan kaldık mı?

Şu üç günlük dünyâda, bin bir (türlü) türlü dert vardır
Bizi yaratan Allâh, bize en büyük yâr’dır
Gözü aç insanlara, bu âlem elbet dardır
Doğarken insan doğduk, acep insan kaldık mı?

Haydi, sevip sevelim, muhabbet eyleyelim
İnsanlar kardeş olsun, tatlı söz söyleyelim
Nezâketi saygıyı, hep ülfet eyleyelim
Doğarken insan doğduk, acep insan kaldık mı?

Mevlânâ edâsıyla, hoşgörülü olalım
Yûnus’un gönlü gibi, hep sevgiyle dolalım
Mutlulukla çağlayıp, her dem huzûr bulalım
Doğarken insan doğduk, acep insan kaldık mı?