Karanlığın tahtına yerleşen mavi hamlaç
Evlerden sokaklara sıçrayan aleviyle
Sipersiz bakışlarda şeytanca oynaşarak
Dönüşsüz boşluğunu kenetliyor geceye
Can çekişmeye terk ettim böcekleri
Artık ölecekleri yeri
Kendileri seçsinler
Dönüyorum
Belki de yıkılmış bir kent bulmaya
Belki de kentlerin art duvarına
Ters yazılmış bu ışığın harfleri
Onların görmediği bir yerde bir acı var
Bütün yüzler sarsılmaz perdelere çevrili
Bir umuttu sözcükler! yer yok şimdi onlara
Aramızda boşluğun en çamurlu elleri
Kayıt Tarihi : 16.10.2018 11:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!