Hamiyetle bakmak! Şiiri - Mustafa Cilasun

İnsanız
Bazen nazız
Ve bazen de çok kurnazız

Anlamayız
Hakkıyla dağınığız
Dikkat etmedikçe çok kaygısızız

Kendi
Halimize mazimize
İdrak ederek düşünmek zorundayız

Ayıplamak
Etrafımızda hata aramak
Hezeyanlar içinde nefesleri almak

İster kınarız
İstersekte şevkle ayıplarız
Sukutu dışlarız edeple kelam etmeyiz

Her ne
Dilersen, serbestsin
Yalnızca büyük kelam etme sen bilirsin

Gün olur
Harman savrulur
Bilemeyiz ki kim ne zaman acıyla kavrulur

Sevda
Gönüllerin filizidir
Bilemeyiz kimlerde yeşerir kimlerde kurur

Sabırla açılır
Gönüle muhkemce kurulur
Had tanımaz utanmaya aldırmaz kan akıtmaz

Aş, iş, kış
Tanımaz, kimseye darılmaz
Onun hasreti sevdasıdır, başka bir şey aramaz

Zor bir iştir
Onun taliplisi sabrı bilir narindir
Hasreti mana mefkûresiyle öteleri düşlemektir

Bu ne rüyadır
Ne hülyadır, nazın tandırıdır
Mana hazzını coşkuyla yaşamaktır, onu aramaktır