Her ân aynı güneş doğar, aynı hüzünle gün açar,
Aynı otobüs geçer yine, aynı yüzlerle dolup taşar.
Aynı şoför sürer yolu, aynı bakışla yol açar,
Ne ümit var ne bir heves, tükenmiş ömrüm sancılar.
Belkiler içinde geçer, solgun ömrümün her ânı,
Akşam olur, yine donar, aynı gecenin harmânı.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!