Hamdolsun Şiiri - Mustafa Sarı

HAM DOLSUN
İnsan beşer doğar ve yaşar
Öyle bir büyür ki aklın şaşar
Nice hastalık görür. Yinede koşar
Yetişir hayata hakka hamdolsun

Daha çocuk tu küçük ve körpe
Uyamazken daha adete örfe
Sıcak gıdığına bir ateş düşer
BADEMCİK olmuştur hakka hamdolsun

Sonra serpilirsin boyunda uzar
Atlarsın zıplarsın büyükler kızar
Gençlik ya kime ne niye kaç yazar
FITIĞIN patlar hakka hamdolsun

Hayatla durmadan cenk edersin
Başa gelen çekilir kime ne dersin
Vermezler yarini ama seversin
SEDEF olmuşsundur hakka hamdolsun

Çalışırsın elin ağır işinde
Ter akar tırnağından dişinden
Meslek hastalığı gelir peşinden
KANDA KURŞUN çıkar hakka hamdolsun

Artık temiz havada yaşa sen derler
Köye taşınırsın başlar ki haller
Nedendir bilmem bozuk moraller
KALP DAMAR tıkanır hakka hamdolsun

Tarlada çalışırsın kendi işinde
Nazar değer sana göze kaşında
Bir sürü domuz gelir peşinden
KALÇA kırık protez hakka hamdolsun

Artık koşamazsın yavaş yürürsün
Yaşadıkça daha neler görürsün
Protez acı verir sanki ölürsün
TOPAL olmuşsundur hakka hamdolsun

Her şeye derde katlanırsın çekersin
Çok paralar harcar çok yer gezersin
Çoluk Çocuk yoktur dostu üzersin
BEBEKLERİN de olmaz hakka hamdolsun

Aşık Mustafa yım yaşamak budur
İster inkar et ister kılıf uydur
Sen ne yapsanda ömür hep akıyordur
YAŞIYORUZ ya ölmedik hakka hamdolsun