Alemlere sonsuz rahmet gül peygamberim
Alemlere sonsuz rahmet gül peygamberim
Medineye savursalar beni tozlar gibi
Özlerim gül rüyaları
Ağlıyor Tarih İstanbulda Şimdi
İstanbulun gülleri ağlıyor
Ağlıyor tarih İstanbulda şimdi
Bir gül çeşmenin bağrına çakmışlar kocaman bir çivi
Kahroluyorum bu çeşmenin haline
Abla Mezarın bir Güneştir Dünyada
Bir gül
Anne mezarı gibi
Gönlüme kazmalıyım bu mezarı
Anne mezarıyla sınır sınıra olsun
Kalmasın kara toprakta o gül O güneş...
Adın her saatime çivilensin gül kadınsın Bir -sen
Adın her saatime çivilensin gül kadınsın bir -sen
Beni mutlu ettin bir sen
Vuslat olmadı
Bana zevk-i tehattür yeter aşkımı
Göklerin kararı bu
Unutuluyor bahar yaşanmaya yaşanmaya
Kışa da alışmak sanıldığı kadar kolay olmayacak
Göklerin mavisi isyanda
Evinin önünde ip atlayan çocuk...
Evinin önünde ip atlayan çocuk...
Evinin önünde gül toplayan çocuk...
Çocuk bu hayata neşe pınarı
Bu geceyi sevdim
Ay padişah gibi gökte
Yıldızlar dolu kucağında
Güneş doğmasa da olur
Ben bu geceye gece demem
Güneş gibi bir evlilik Oğluma
Geceni aydınlatan ışık olmalı evlilik
Eğer ışıksa evliliğin
Aman bir yanıp bir sönmesin
Güneş bir yanıp bir sönmez ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!