o sonbaharda
aşkımız ekildiğinde yüreklerimize
tatlı sızılı acılar
kanattı göz bebeklerimizi
bakışlarımızla
kızdın bana nereden çıktı bu aşk
hayat ağacının
dünyayla bitmediğini okumuştum
mavi kaplı bir romanda
aşıklar için
aşıkların ruhu ölümsüzdü
biri birimizi arıyorduk biz
yıllardır özlemle ayrı mekanlarda
deli mavi bir hasretle
bakıştık iki bin beşin
kasımının bir salı akşamı
bazen
bir düşünce sessizliğinde insan
zaman rüzgarının önünde
sürüklenen
solmuş bir yaprak gibi
yüzümdeki tebessüm
aşkımızın
acı çığlıklarının
yüreğimden sana
yansımasıdır
sevgilim
ey şiir
sana seslenişim bu
gül gülşen sevgiliye
onu ne kadar çok
sevdiğimi söyle
fısılda kulağına
bugün
günlerden çarşamba
tarih yirmi nisan
iki bin on altı
İstanbul da bahar
dolu dizgin ilkbahar koşusundadır
adam
yüreğiyle deli mavi görüyordu
her şeyi
anlayacağınız
kendine deli mavi cennet istemişti
Yaradan’dan
bir zamanlar
bende körpe bir candım
aşkı arayarak geçti
mazide zaman
sisli zamanlarda
şiirlerimin ana fikri
deli mavi aşkımız
ama içlerinde sen varsın
gül gülşenim
içimdeki aşk yangınını
sana şiirlerim iletirler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!