Hâm-ı Zülf Şiiri - Salih Yasav

Derûnumda tarifsiz amâstır fezâil
Efkârım küfürdür sevdâdır zâil

Tahayyül ettin yâreni bir âhâl
Def ediliyorken hissten bed-hisâl

İhtiyâridir dönmek vechi hoda
Tövbe getirmez akabinde hüdâ

Acûzeler yüzünden düştüm bîtâp
İzandan ırak, kapanmaz bu bâb

Şevk söndü, bir daha olmaz garam
İnzâr etti âlem, mahbubla olmaz aram

Sevgiliyle iskân ettiğim arzdır yedim
Ziyân olan günlerde müsref idim

Bir sâlikin değilim, araredir kan
Tekzîbim duymaz inatçıdır nisyân

Bugün cem’ etmişti kızıl saçların
Heft oldum, hâm-ı zülfinde kaldım

Sehâvet