Haller sana ayan Şiiri - Serpil Hazır

HALLER SANA AYAN
Uykular tutmuyor, dert ayaktayken,
Melankolik oldum, efkâr görmekten.
Berduş benden iyi, bankta yatarken;
Yastığım taş oldu, kabus görmekten.

Huzur mu kaldı hiç dermansız haller?
Alışılır mı ki el oldu kalpler?
Değişti asırlık evrende roller;
Tek ışığımız var: gökteki kamer.

Harlandı yerle gök, yağmur değmiyor,
Gevşedi kemer; fay bol geliyor.
Sefa terk edip de baş eğmiyor,
Kıyamet hazırda — geldi, geliyor.

Serpil.H.