Basın yayın dünyamız çınarını yitirdi,
Ömrünü dolduranlar kuruyup sararıyor.
Duayen Halit Kıvanç bir yüzyılı bitirdi,
Sporun, magazinin renkleri kararıyor.
Televizyon, radyoda duyduğumuz ses idi,
Yanılmadan konuşan tükenmez nefes idi.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Birer bire göçüyorlar...
Bir devrin simgeleri!
İşte onlardan biriydi Halit Kıvanç...
Yüzünde tebessüm, canlı, istekli, tam bir "sunucu..."
Rahmetle, dua ile...
Sevenlerine, ailesine ve ülkemize baş sağlığı dilerim...
Tebrikler Nevzat Bey..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta