Basın yayın dünyamız çınarını yitirdi,
Ömrünü dolduranlar kuruyup sararıyor.
Duayen Halit Kıvanç bir yüzyılı bitirdi,
Sporun, magazinin renkleri kararıyor.
Televizyon, radyoda duyduğumuz ses idi,
Yanılmadan konuşan tükenmez nefes idi.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Birer bire göçüyorlar...
Bir devrin simgeleri!
İşte onlardan biriydi Halit Kıvanç...
Yüzünde tebessüm, canlı, istekli, tam bir "sunucu..."
Rahmetle, dua ile...
Sevenlerine, ailesine ve ülkemize baş sağlığı dilerim...
Tebrikler Nevzat Bey..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta