Şu uzaklar da bir şey var
Sanki beni mutlu edecek bir şeyler
Bu yüzden yüreğim hep
Uzakları ister
Şu uzaklarda bir ben var
Her yerden başka bir dünya görüyorum
Büküp boynumu kaldırım taşına oturduğumda
Ya da bir minibüs camına kafamı yasladığım da
Midem bulanırken,namaz kılarken ve yere tükürürken
Başka bir dünya seziyorum sürekli, nedendir bu?
Kültürel bir şok ve yahut aidiyetsizlik midir?
Beni , benimle sınayıp,
Kendime vuran hayat;
İntihar notlu bunalımlarımdan,
Benim olmayan sahillere dönüyorum.
Ölümü Allah’a bırakıyorum
Beni yaşatan , öldürmeyi de bilir.
Ardından bilinçlenip bir kış gecesi
Uyandım kendim , kendi içimde
Erilleşen bedenimin , genişleyen acısına
Paralel olarak daraldı , hayata dair bildiklerim
Ardından kalkmamak üzere oturdu yüreğime
Ne eksik?
Bilmiyorum… Bir şey eksik!
Karnım tok , odam sıcak.
Bu dert ne elle tutulur,
Ne de bir çeşit kuruntudur.
Boşluk
Kavuşmak kucağımda bir boşluk
Ne tenin hatrımda ; ne sesin, ne kokun
O neşeli akşamlarda yarım yarım öpüşlerimiz.
Bir de kulaklarımda sesinden bir boşluk.
Gözlerinizde benden bir şeyler var
Siz çocukluğunuzu nerede yapmıştınız?
Belki bir ötobüs aşkıydık yıllar önce,
Zihnim belki unutmamış benden habersizce.
Bu eller güzel mesken , evi olsun ellerimin.
Bilmem kaç kasım ayında hevesle
Toğrağa karışan yağmur kokusunda
Bana benzeyen bir şeyler aradım
Aradımda bulamadım.
Almak istedim uykumu çukur yataklardan
Caddeleri gezeriz
Ve bu çağdan kurtuluruz.
Kurtuluruz cep telefonlarından
Bilgisayarladan ,televizyonlardan.
Zincirlerimizden.
Kurtuluruz kablolardan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!