Halis Karadeniz Şiirleri - Şair Halis Ka ...

Dava etmiş birileri, bir irtica erini,
Atmışlar zindana, bağlayarak gözlerini,
Sormuşlar;
Yorma bizi, yoksa yüzeriz derini,
Söylemessen silâhların yerini.
İrtica avcısı, açmış ağzını yummuş gözünü,

Devlete millete, atanlar kazık,
İmam hatipli mi sizler söyleyin.
Ötedünya için, yapmayan azık,
İmamhatipli mi sizler söyleyin.

Sarhoşu, canisi ve de hırsızı,

Dert olmuştu hocaya, borcun edası,
Hep kanıyor gibiydi, kendi yarası,
Boşa gidiyordu, caminin parası,
Sen gerekeni yaptın canın sağolsun,
Güle güle git hocam, uğurlar olsun.

Meclisten kovulmuştu bir bacımız,
Son katına katlanmıştı acımız,
Sen susarken artıyordu sancımız,
Sen kimsin, necisin anlayamadık?

Ecevit'i övdün, hiç utanmadın,

Tad vermiyor bayramlar burda insana,
Şans denirse şanslıyız, hasretten yana.
Gurbet elde gözyaşımız tesellinin ilacı,
Gönülleri hüzne boğan, tatlı bir acı.
O kadar doluyuz ki, tebessümü unuttuk,
Sakladık acımızı, gözyaşlarımızı yuttuk.

Fetodur benim adım, rezillerin başıyım.
Benim için öğüten, değirmenin taşıyım.
Yıllarca yaş akıttım, yalancıktan ağladım,
Yüzbinlerce ahmağı, ciğerinden dağladım.

Ahmaklar sürüsünden, himmet adıyla soygun,

Çocuktum bir zamanlar, kırklardayım,
Göçüp gidenlerin arkasında adayım,
Bütün dünya malın olsa ne yazar,
Bir bakarsın ben de bir çukurdayım.

Ölüm, insanı sonsuza taşıyan tren,

Maraşta attığın, kurşunlar var ya?
Geriye döndü artık, örtümde parya,
Hak hukuk kayboldu, zorla angarya,
Hanelerimiz, harabe şehire döndü.

Vatan Millet Sakarya, şimdi hikâye,

Sen doğmadan zulüm vardı,
Baş tacımız Ya Muhammed.
Zayıflara Dünya dardı,
Baş tacımız,Ya Muhammed.

Doğdun bir Güneş misali,

Rüzgâr gibi geldin, geçiyorsun,
Ben önünde başıboş bir yaprak,
Kahretmek işin, başka ne biliyorsun,
Seni seven ne büyük bir ahmak.

Arzum, seni din ile barıştırmaktı,