Uzaktayım şimdilerde, kendimden uzakta.
Çekildim ayak seslerim duyulmaz hayatta.
Bir gelen var o ben değilim, ben kararsızım.
Depremler olmuyor artık uzakta, yakında.
Artık oralı değilim, hiçbir yerliyim burada.
Yavaş yavaş buradan kaybolup gitmekmiş.
Önemi yok istemsizdir gitmeler, gelmeler.
Sormuyorum artık öyle olmuş diyorum.
Beklerim şimdi ömrü kısa bir kelebek gibi.
Dolsun da artık, bir yerlere gideyim.
Gözlerim dolaşır her gün sokaklarda.
Ben var mıyım sahi, bu camdan duran,
Uzanmak istemeyen, kuşlara dokunmayan.
Almıyorum daha önceleri aldığım yükleri.
Durduğumda; aldığım eziyetler buna sebep.
Kenan Gezici 20 /12/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 20.12.2025 16:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!