Halil Yurtsuz Şiirleri - Şair Halil Yurtsuz

"Geri dönme." dedi kadın, adama. Yalvaran bakışları, çaresiz ses tonuyla.
Adam gitti.
Özleyeceğini biliyordu Kararlıydı kadın, kararlı, öfkeli, aşık.kadın. Dudaklarını ısırarak uyurdu geceleri, dudakları kanardı kadının ama duyurmazdı hıçkırık seslerini.

"Nasılsın? " dedi adam, kadına. Çok uzun zaman sonra. Kadının sesinde morg soğukluğu bu defa.
Adamın pişman olmuşluğu gözlerinin kıyısında.

Bidaha demem van münit
çakarım gözüne ulan it
şimdi,nere gidersen git
daha gelmem DAVOSA

Gizli plan kurdunuz

Elinde kürek,gidiyor sallaya sallaya
Battal aga nereye...diyoki tarlaya
inceparayı bağın altını dolaşıyımda..
Patoza vuracam yoldereli tollaya.

harmanlarda gördüm gülüzar abayı..

Annem beni terk ettiğinde kendimi suçlu hissettim.
Bir sebep aradım.
Bir açıklama bekledim.
Allah'ın benimle konuşmasını bile diledim.
Bu hayatta en zor şey, olmayan bir sebebi aramaktı.

Yani ben sebep ararsam yaşamak için,
Bulamam,
İntihar ederim..

Tuhafım biraz, biraz sarhoş bu gece..
Bin yüzü var insanların, bana hep en çirkini denk geliyor.

Uyanır uyanmaz bir sigara yakıyorum bugünlerde, bir tane daha..
Pencereden aşağı bakıyorum. Gözlerimi kaçırıyorum herkesten. Az gülüyor, az konuşuyor, çok yürüyorum. Yüzümde dayak yemiş adamın gururlu ama yorgun matlığı. Yüzümde korkunç bir kerhane odası. Yüzümde icra memurlarının o vurdum duymaz tavrı. Yüzümde en az üç orospunun çeyiz sandığı. Yüzümde bekareti bozulmamış gökyüzü.
Uzun uzun düşünüyorum. Toprakların yorgan oluşu mesela cansız bedenlere, ne garip.
Ve kuşlar.
Ve kış ayları.
Ve Türkçe bilmeyen insanlar ne garip.

Gizli plan kurdunuz
Çocukları vurdunuz
Kalleş sizin ordunuz
Daha gelmem DAVOSA

Bu yaptığınız ayıptır

İçimde terkedilmiş sehirler biriktiyorum.
İçimde patlamaya hazır volkanlar..
Ve içimde küçük bir çocuğunun hüzünlü yüzü var.
İçim burkulmuş bir bilek,
Sakatlanmış bir hayvan,
İçim yara.

Eğer yapabilseydim,
Kendimi senin ceplerine sığdırırdım.
Bir an delirebilseydim,
Seni bomboş bir odaya kapatır ve kafalamı duvarlara vura vura 'gitme' derdim.
Gitme.
Çünkü kaybolmuş gibi hissediyorum sen gidince.