Halil Topaç Şiirleri - Şair Halil Topaç

Âlimler cenneti tarif ettiler.
Cennet güzel ama sen daha fazla,
İçinde huriler sıra tuttular.
Hepsi güzel ama sen daha fazla.

İki güneş inse tek bir cihana,

Bir dost ile güya bana dost oldun.
Dost sanmıştım, meğer sen bir muz adam.
Huyun ele verdi, ne tez mor oldun.
Baharında bile oldun güz adam.

Gerçek gizlenmiyor, sis ile pus’la

Eskidendi,
Eceli ölüm döşeğinde beklemek.
Eskidendi,
Çınar olduktan sonra ahir zamana gitmek.
Başucunda dizilip, sıra sıra beklemek.
Küçüklere nasihat,

Evvel iyi idim sağlam daneydim.
Elendim ne diyem elek altıyam.
Yar çürükten saymış nerden bileydim.
Göze merhem olsam göze batıyam.

Baykuş bile gelmez ötmez haneme.

Sen gideli bir bilsen! Yolu nasıl gözledim!
Milyonda bir küçülttüm, inan bakışlarımla.
Sen gideli bir bilsen! Seni nasıl özledim!
Dağları sıfırladım, akan gözyaşlarımla.

Sen gideli ben oldum, köhne çınar ağacı.

Ne zaman sevinsem gülmek istemem.
Sevincim tükenir yaş akar gelir.
Bir umut peşinden gitmek istesem,
Ümitler tükenir dert çıkar gelir.

Ne zaman birini sevmek istesem.

Hiç sorma!
Senden sonra geçen zamanı…
Gün bana hüsran, el bana yaman.
Bu nasıl devran, bu nasıl zaman?

Hiç sorma!

Gel beriye güzel, öte zalimdir.
Beri senden yana, gitme o yana.
Elim senin elin, öte elindir.
Elim senden yana, gitme o yana.

Dur beride güzel, öte derindir.

Unuttum maziyi yıllara gömdüm.
Benliğimi aldım ben sana geldim.
Bir sor hasretinden kaç defa öldüm.
Hasretimi aldım ben sana geldim.

Geçmiş sevdalardan her sevabımdan.

Kendini gösterme çiçek sanırlar.
İçerimde saklan sen kır çiçeğim.
Candan vazgeçerler seni alırlar.
Aşk bahçemde saklan sen kır çiçeğim.

Yele karşı durma dağıtır seni.