Halil İmat Şiirleri - Şair Halil İmat

Ben veda etmesini bilmem
Sevmem en küçük ayrılıkları
Ellerim hep merhabayı bilir
Tutmayı.sarmayı bilir..vedayı değil.
Kör kuyulara benzer yüreğim.
Girmek istemezsin

Son nefesime kadar seni seviyorum
Sen inanmasanda ben kendimi biliyorum
Sen bilmesende ben her gece hayalinle sabahlıyorum
Her nefesimde seni çekiyorum içime
Her saniye volta atıyor bedenimde hasretin
Biliyorum.....

Kıyarmıyım sanıyorsun ben sana
Sen benden böylesine kaçarken
Yoluna cıkarmıyım sanıyorsun
Git...istediğin yere git artık
Gittiğin yerde mutlu olacaksan hadi git
Kim seni benden çok sevecek..meraklardayım

Bu atrılık acısı teğet geçmedi yüreğimi
Kimbilir kader karşıma cıkarırmı bir daha seni
Bu zavallı gözlerim görecekmi gözlerini
Ellerini tutamam artık eskisi gibi
Sarılamam sana,hasretin öldürsede beni
Uzak,hep uzak,milyonlarca kez uzaksın bana

Ne büyük kalbim varmış benım
Toros dağında kar kalmadı,eridi
Benim kalbim yandı kavruldu ama erimedi
Can çekişiyor daha ölmedi
Ne acılar yaşadı,kimleri sildi bu yürek.
Gel gör ki senin üstüne kalem çekemedi

Hayat eğer bir kumar ise
Benim en büyük kozum yüreğim
Kaybetmeyi nedense hiç sevmedim
Çünkü kumarla aram hiç iyi değil benim

08,06,2009

Gözlerini sevdim senin
Bana baksanda sevdim bakmasanda
Yüreğini sevdim senin
Beni kırsanda sevdim bana çatsanda
O sana özgü kokunu özledim senin
Endamını.nefesini sesini özledim senin

En sevdiğim çiçekten bir bahçe yaptım
Sana ait.senin için yüreğimde
Kurumak solmak nedir bilmeyen türden
En görkemli yerinin sahibi sensin gönül bahçemin
Seni seninle yaşamaktır benim tek hayalim
Yok artık benim sana tek sitemim

D egerini bilemedik
İ kimizde harcadık sorumsuzca
K avgaları bitirmedik inadına
E n zor zamanlarda ayrıldık nedense
N e sendeki gurur,ne bendeki öfke dinmedi
L ime lime dogradık saygıyı sevgiyi

Yağmur diner,
Ardından toprak kokarya hani buram buram
İşte öylesine hasretim senin kokuna şu an

Halil İmat
07,04,2009