Halil Gürbüz Şiirleri - Şair Halil Gürbüz

Ben de boşvermiyor değilim, fakat;
Boşverdiklerimiz bazen daha dolu geliyorlar...

'Mutluluk' gözlerinizi son kez yumduğunuz sanılsa bile;
Gödüğünüz şeylerin 'asıl gerçekler' olduğunu bilebilmektir...

Nasıl bir yolculuktur bu kez çıkacağın?
Bir sen ve bir de yol biliyor nasıl ezildiğini..¿
Geri durma sen de_li-mi-Tin üstüne çık..!
Bir sen, bir de Allah Bilir nereye gideceğini...

Zorunda mıyım..?
Zorumdaki herşeyin kolayına kaçmak zorundaysam da;
Ben, sen yada o bunu bilmek zorunda mı..?
Anlaması zoruna gider oradan, gelip buyur-sana buradan..!
Biz, siz, onlar, hani bunlar, biraz da şunlar...
Katlanmak zorunda mı insan gün geçtikçe,

Hayat;
Bir solukta içilen;
Yudum-yudum sevgi bitince
Kırlara düşen sonbahar çiği
Ve her şeyin damla-damla eriyip gitmesidir…

Zamanı bile tutmak istedim belki...
Nasıl bulabilirm, hani?
Kimi zaman-da.¿.¿.¿
Önümden bin zaman geçse bile
Yine çöküp bekledim keyfini...
Hani anlaşıl-an bu zamanda..!

Beni çok ara e mi..!
Ara ve bul-ama..!
Sevemem artık seni..!
Neden diye sor-ama..!

Devamını yazmayacağım...

Bu hava bu hayat şartları böyle gittikçe...
Daha çoook savrulacak_SA-vuracağız...
Kendim-izin rüzgarında kopan fırtınayla..!

Herkes de hayata tutunmamı istese bile...
Nasıl takıldıysam bu Ağa; öyle de düşebilirim...
Can, benim canım içinde bütün sakındığım..!
Kimsece yaşanmıyor benim acılarım...
Kimsece biLinmez de benim duygularım...

Önce bardağımı doldursun biri...
Sonra kuruyan gözlerimi...
Biri de gençliğimi soldursun artık...
Ve bütün renklerimi...

İstesem ne olur geriye...