Ay karanlık üşüyorum,
Yıldızlar..... Ne olur...! Bırakmayın,
Yalnız siz gördünüz,
Siz bilirsiniz gelip geçenleri.
Sizsiniz karanlık gecelerin bekçileri.
Heyyy....!
Sorarlarsa bana nasılsın diye,
Her zaman çok şükür iyiyim derim.
Dağların taşıyabileceğini bilseydim,
Ben gizlice onlara söylerdim.
Derdim benim, dermansız derdim,
Ben seni kendimden bile gizlerdim.
İçine akar nehir nehir,
Her damlasında neler gizlenir,
Çağlayandır bazen,
Bazen ağaç gölgesinde dinlenir.
Şairlerin göz yaşları.
Bulut buluttur gözleri,
Karanlık gecelerin sessizliği kim?
Zor değil mi bilinmeyene yürümek.
Bir umut bir çığlık içimdeki his
kolaymıdır yarınlara gitmek.
Bazen martı çığlıkları duyguların,
Ya kar bulutlar? içinde yaşattığın!
Bana öyle bakma,
Ben yaralı ceylanım.
Çok derinden yaralandım,
İçime aktı kanım.
Bu kadar eziyet olurmu,
Ben de bir insanım.
İçim yanıyor sen aklıma düşünce,
Param parça bulut bulut gözlerim.
Boğazımda bir düğüm,
Islak görür dünyayı gözlerim.
Ah! Bir bilsen seni ne kadar özledim.
İçim yanıyor içim,
Söyleme gizli kalsın
Söyleme kimselere.
Günahından kime ne,
Söyleme kimselere.
Madem bıraktın beni,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!