Bir akşam üstü,
Unutulmuş bir sahil boyunda.
Yapayalnız tek başınasın.
Bir şeyler düşünmeye çalışıyorsun,
Fakat yapamıyorsun,
Çünkü duyguların sarhoş arkadaş.
Hasret kaldığım duygularımın,
En son bestesi sensin.
Şarkılarda aradığım,
Şiirlerde bulamadığım sensin.
Yazıpta resmini çizemediğim,
Düşünüpte anlatamadığım sensin.
Yaşayan bir ölüyüm,
Karanlık gecelerimin korkunç ıssızlığında.
Artık ne kalbimde aşk ne de arkadaş
Yapayılnız kalmışım şu karanlık dünyamda...
Bir neden arıyorum dünyaya geldiğime,
Bir gün
Sıcak bir meltem uçurursa saçlarını
Bilki o güzelim saçlarını arıyorum
Bir gün bir çeşmenin suyundan
Avuç avuç, kana kana su içersen
Bilki ağlıyorum
Birgün dudakların sızlayacak,
İsmimi söyleyemeyecek ağlayacaksın.
Düşüneceksin beraber gezdiğimiz,
O koru yolunu.
Gazel dökmüş, yaprakları bulamayacaksın,
Anlatmak için sevgimizi.
Bakma böyle ayakta durduğuma,
Sızıpta kaldığım çok oldu.
Yaşamak istemiyorum bile.
Silindi çoğu kez gözlerimden,
Yaşam umudu.
Dünyam gözlerimde ağlıyor,
Senki akşamların o cılız mehtabı,
Senki sabahın pemb.e güneşi,
Artık anla ki ben zifiri bir karanlık,
Şarap dolu bir mahsenim ben.......
Sen kıpkızıl rıhtımın ıslak dalgası,
Senki sakin rüzgarların tatlı tebessümü
Bir Erzurum akşamında,
Duygularımla başbaşa.
Sessiz bir hüzün çöktü içime,
Derin bir sızı girdi gönlüme.
Bir sen varsın yanımda,
Birde tastamam hayalin.
Şen ışıklarımla bestelediğim melodi
Sen hayatımın kadını.
Yaşamanın, aşkın ne olduğunu bilmezdim
Bunların hepsini sende gördüm,
Sende yaşadım
Şimdi korkuyorum,
Ay ışığının gökyüzünü ayddınlatığı bir gece
Yıldızlara bakarak ismini,
Gökyüzüne bakarak hayalini canlandırmak;
Ne mutlu şey benim için,
Fakat yapamıyorumki.
Bir şeyler ismini karalamak istiyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!