Halil Çolak Şiirleri - Şair Halil Çolak

Allah’ın kuranda bahsettiği millet!
Arşın sonsuzuna kendini yükselt
Yan bakanın başına gelir felaket
Ezeli, ebedi devlet olan asıl millet.

Yürü geri dönme gök oğuz soyu

Rahmet yağmuru gibi yağ insanlara iyiliklerinle
Sevgi ile gir nefret,kinle doldurulmuş gönüllere
İşte o sevgi ki asırlar getirir onların mezarlarına
O sevgi götürdü devler tepesinde Hz.Yuşa’sına

Halil ÇOLAK 17.10.2008

Candan usandırdı can dediğim zalim yar beni
Dedim güldür koklarken soktu o anda har beni
Kalbe dedim sultan olam köle etti o beni
Cana can katan aşk, ateşiye deli eder beni
Hayat boyu bir sevdayla doldurdu o aşk beni
Yüreğimi sönmeyen ateşle yaktı yar beni

Dağlar siz artık yol verin bana.
Bu gurbet acı veriyor bana.
Yüreğimde yara açıyor bana.
Gurbet artık zor geliyor bana.

Sen kardelen çiçeğisin yükseklerdesin
Kimse koparmasın koklamasın diye
Ben senim,sen bensin çok sevdim seni
Aşkımı söyleyemem nazar değmesin diye

Halil Çolak 26.7.2005 Ankara

Kilimlerde dokunan desen desen nakışım
Yara sevda ile bakan güzel olan bakışım
Gönülden gelerek yara yanık türkü yakışım
Anadolu’mda ayrı bir tat vardır bilirmisin

Yaylalarımızda koç yiğitlerimiz hep gezer

Seherin dar vaktinde
Senin hayalinle uykuya dalarım ben
İçimde yanan aşk ateşinde
Kül olur rüzgârında uçarım ben

Güzel gözlerinin renginde

Ezelden beri Türkün düşmanı eksik olmaz gardaşım,
Türk oğlu Türk Atan gibi düşmana dik dur yeter gardaşım,
Nice aşılmaz dağları aştık geldik bugüne, Erdal gardaşım
Nice Ergenekonlar olsa da Türkler eritir çıkar gardaşım,

Her karış toprağında şehit kanı var
Her şehit düşenin bir de destanı var
Uğrunda öldüğü bir nazlı bayrağı var
Anadolu kolayca vatan olmadı canlar

Hücuma kalkarken Allah Allah nidalarımız

Arının yaptığı balın özünde,
Bağlarda yetişen mor salkımlı üzümde,
Çamlı Hemşin in zümrüt çayırlarında,
Ben kendimi bulurum Anadolu’m,