BEN KİMİM
(GÂVURDAĞLI)
Fincan dayım bardakdayım tastayım
Toy düğünde cenazede yastayım
Müebbetim bir umutsuz hastayım
ÖYLESİNE
Ey rüzgar nerden esersen es
zaman nasıl geçersen geç
Dalsız kuş
baharsız dağ
Ülkesiz mülteciyim
ÖZÜNÜ SEVDİRDİN BANA
Çıçeklerde bakışını
Zamandaki akışını
Bu yolların yokuşunu
Düzünü sevdirdin bana
SEN SENDE GİTMEDİN BEN SENDE KALDIM
Senden ibaretmiş bu şehir senden
Giderken kendini alıp gitseydin
Yüreğime gülen kimse kalmadı
Hani Eylül yüklü mektuplar yazardın
Satırları sen kokan....
Erikler çiçek açar mevsimler bahar olurdu gözlerimde
"Emirdağ birbirine ulalı"türküsü dudaklarımda....
Pulunda parmakların dolaşır
Sen dolu yollara düşerdim sensiz
Bir gece ay su içerken
Kekik kokulu türküler öper dudağını
Rüzgâr kapı tokmağında
Bir eli dost
Bir eli çıyan
Zulamda solgun bir zaman
KENDİMDEN KENDİMEYMİŞ YOLCULUĞUM
Yıldızlar kayarken denize döküldüm
En son gemi de kaçtı
Kesildi yelkenimi şişiren rüzgâr
Urgan attığım dalları kırdı salincağım
Kovam susuz döndü kör kuyulardan
KİMBİLİR...
Kim bilir
Gitmek en güzeliydi belki de
terketmeden...
Aklinla dokunmak
Yüreğinle öpmekti
LARA
Bir masal eridi yapraklarında
Şimdi zaman güzde yas tutar Lara
Bir yorgun şarkı ki dudaklarimda
Dinle ki sızısı hala kanıyor
MASALA DÜŞTÜ GECE
Dokundun ya bu gece kafdağının ardındaki yarama develer tellak,pireler berber oldu
Yoruldum bir arpa boyu
Eskimiş bir çocuk yüzüyle kalakaldım kendimle
Ak saçlı ninemin,kara gecelerinde...
Kını boş kaldı,saplanan hançerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!