Halet-i Ruhiye Şiiri - Mustafa Dağ 2

Ötelerden… çok ötelerden,
bir muştuyla gelen;
çepeçevre kuşatıp,
benliğimi huzura erdiren,
hicranlı gönlümü serinleten
bu ses!

Vuslat çağrısı mı,
aşkla, derinden çağıran?..

Sanki benim için hazırlanan,
davet edilmediğim bir şölendeyim.
Efsunkâr bir gösteri,
ayin gibi;
içten içe sarıp sarmalayan,
esaret altındaki ruhumu
azad eden.

Ötelerden… çok ötelerden,
birinin ricasıyla mı bunlar?
Hak ettim mi, bilmiyorum.

Yok, hayır!
Şölen değil bu.
Bir tür tören olmalı;
veda töreni.

Ama ölen kim, bilmiyorum.
Kimin için bu tören?

Ruhumu hafifleten,
ince ve derinden
özgürlüğe götüren…