Halepli Ahmet Şiiri - Said Gül

Ben Halepli Ahmet, bu benim hâlim
İnsanlığa hâlimi sunuyorum
Bitmedi ülkemde bunca mezâlim
Ölene dek de bitmez sanıyorum

Bombalar, füzeler geçti ülkemden
Onların sıcağında yanıyorum
Yanarken vücudum harâretinden
Ruhum kararıyor, ben donuyorum

Bir gecede evimi yıkanları
Dünya kınamadı, ben kınıyorum
Çoluk çocuğa kurşun sıkanları
Hama'dan ve Humus'tan tanıyorum

Halep'e zâlimin kokusu sindi
Ellerinin kanında yunuyorum
Dünya ise 'şok' olmakla yetindi
Bütün dünyanıza direniyorum

Size anlatırken bütün bunları
Bir yandan da hâlâ kanıyorum
Kimse sormasa da yapılanları
Mahşere, hesâba inanıyorum

Mazlumun Allah'ı var, unutmayın
Elimi açıp O'nu (c.c.) anıyorum
İnsanlık diyerek nutuk atmayın
İnsanlığınızdan utanıyorum