Tepe üstünde kale,
Nur topundaki hâle,
Söz alınmaz ki ka’le,
Ondan geldik bu hâle!
Zamanın eskittiği,
Toprağın çürüttüğü,
Suların söndürdüğü,
Ateş içinde hâle.
Aklının “yok” dediği,
Vicdanın “var” dediği,
“Sebebi ol” dediği,
Ruhun içinde hâle.
Bülendî, an o şanı,
Buse içinde hâle,
Közde yok et o anı,
Kesret içinde hâle.
Kayıt Tarihi : 13.8.2014 16:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!