Halam'a Şiiri - Rabia Balaban

HALAM’A

Okuldan kaçıp küçük günlük sohbetler için evine misafir olan şımarık,uzun siyah saçları arkadan bağlanmış,gözleri ışık saçan körpecik bir kızdım ben.sense neşeli ve iğreti olmayan bakışlarını sevdiğim kadın.

Çoğunun anlayamayacağı bir hadise idi bizimki.ne senin doğurduğundu nede benim aşık olduğum bu ilişkiye neden.çocukluğumun sır yüreği,genç kızlığımın sıcak sureti halamdın sen.

Dün gece defalarca rüyama girdin.onlarca kez huzursuz uyanışlarım oldu.her yastığa başımı koyuşumda yine sen geldin.sonra göğüs kafesimi sıkıştırdı bilmediğim bir şeyler.iyi miydin? ne oluyordu? bir şeyin mi vardı hala?

Seni en son gördüğüm gün.bu gün dahi bir ok gibi içimde saplandığı yerde.o gün gözümden akan her bir yaş ile savruldum örselendim.ilk defa bu kadar yabancıydım ben sana.sense bitirdiğim düşlerimin en çıplak gerçeğiydin karşımda.canın yanıyordu en az benim kadar canın yanıyordu hala.paramparça yüreğindeki tüm ağıtları ezberledim gözlerinden o gece.

Ağlama sen.

Ne sen nede bendim nedeni bu savrulmuşluğun.ikim izinde en çok sevdiğiydi o can acıtan ağıtları sana söyleten bana ezberleten.

Şimdi sana düşlerimin peşi sıra ömrümden eksilttiklerimi saymaya kalksam,
Kendi yangınlarımdan nasıl küle dönüştüğümü anlatsam,
Yani kısacası güzel halam,yıllar var ki dilsiz kıldığım ömrümün dillerini salsam,
Suskunluğumla örtüp,kalbimin en gizli yerlerine sakladıklarımı aşikar kılsam.böyle dilsiz,suskun,buruşturulmuş geçen her yılım için,hesap soracağımdan bir saniye alsam; keser mi canı yanan yüreğimi,kafi gelir mi ömrümün hay beliğine onun herhangi bir şeyi…

Öfkemim kızgınlığımın ve artık ona suskunluğumun tarifi yok.içimde büyüttüğüm çığlıklarımın,yürek daralmalarımın,katran kara mevsimlere sıkı,sıkı sarılmalarımın adı o.tüm anlamsız bekleyişlerim,yüzümü yerlerde bırakanım o.ölümden sonra dahi affedilmeyeceklerin zihnimdeki tek ismi.hayatımdaki en değerli vakitlerimin hırsızı.çocukluğumun,genç kızlığımın,yetişkinliğimin mayını.hiç beklenmedik anda ömrümü patlatanım o.

Benim bildiğim tek affedilmezim o.

çocukluğumun sır yüreği,bakışlarındaki neşeyi ve sıcaklığı sevdiğim kadın.güzel halam.
Ben bunların hepsinden bağımsız kıldım seni.ömrümün sessizliği ile ezbere geç tiklerimin en temiz yerindesin sen.yok yoluna geçtiğini bildiğim günlerimin bana kalan en güzellerimdensin.

Sen iyi ol.

Ömrün hep güzellerin iyilerin yanı başına düşsün.umutsuzluk,mutsuzluk,acı gölgene bile deymesin. Kahkahalar uğuldasın savrulsun etrafında,tüm göz yaşların mutluluk adına olsun.

Benim çocukluğumun sır yüreği.bakışlarındaki neşeyi sıcaklığı sevdiğim kadın halam.

Burada senin hiç tanımadığın bir kadın var.ama adı hağla RABİA.o rabia nın bir yerleri sıkı,sıkı hayatın onurlu yanına tutunmakta.

Bir gün bir yerlerde karşılaşırsak ne olur eskisi gibi bak bana.ben de yalnızca o an için içimde saklı tuttuğumküçük kızı saklımda çıkartırım sana.saçlarımı arkamdan sıkı,sıkı bağlar,susar ve yalnızca bakarım sana hala.

Bir gün bir yerlerde karşılaşırsak ne olur sende eskisi gibi bak bana.eskisi gibi hala.

RABİA BALABAN AY