Hala Seviyorum Şiiri - Cengiz Erdoğan

Akşamları geliyor bir acı
Bağrımda sancısı
Uyurken yakalıyor beni
Çöküyor bir karabasan gibi üstüme
Bağırmak haykırmak istiyorum
Ama düğümleniyor kelimeler boğazıma
Dilime dökemiyorum
Dilimden acı bir ses
SENİ SEVİYORUM
Acı çekiyorum
İçim yanıyor bağrım yanıyor
Küllenmiyor içimdeki ateş
Dayanılmaz bir sancı bu
Hiç bitmeyecek
Bir gün küllenmesini ümit ederek
Nefes almaya çalışıyorum
Artık yaşamak çok basit
Yaşamak bu mu?
Yaşamak nefes almak mı?
Eğer yasamak nefes almaksa
Yaşıyorum…

Seni aşkını sevgini…
Kalbimden çıkartmak istedim
Ve acılar içinde çıkarttım
Hani ipek bir mendili
Dikenlerin üstüne atarsın
Sonra o mendili çekersin
Mendil yırtıla yırtıla
Parçalana parçalana gelir ya
İşte seni öyle kalbimden çıkarttım
Ama hala o dikenlerin üstünde
Mendilden kopan parçalar duruyor
Her Nekadar seni unuttum desem de
İçimde yeni fırtınalarda kopsa
Depremlerde olsa
Parçalar sonsuza kadar
Kalbimde duracak
Geceler sabaha kavuşmuyor
Sanki zaman durmuş
Benim acı çekmemi bekliyor
Ben acı içinde
Güneşin doğmasını bekliyorum
Yıllar geçtikten sonra
Gün ağarıyor güneş doğuyor
Güne seni unuttum diye başlıyorum
Aslında seni unuttum diye
Kendimi kandırıyorum
Kimse görmesin diye
Köşelerde ağlıyorum
Seni unuttum diyorum
Aynalara küstüm
Artık yüzümü unuttum
Ben kimim bilmiyorum
Ben neyim bilmiyorum
Bildiğim tek şey var
Hala seni seviyorum…