bir zamanlar bu şehrin en alımlısı
en heybetlisi bizler, nazarla anılırdık
çatılarımız alaturka kiremit kırmızısına
kimimiz saman sarısına kimimiz çivit’e boyanırdık
göklere uzanır çeker indirirdik bulutları
yağmur, bazende lapa lapa kar yağdırırdık
saçaklarımızdan sünerdi mutluluk damlaları.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var