Hala Bakar Dururuz Şiiri - Esra Özdemir

Üşüyor Ruhum Vatan Toprağına Yapılanlar İçin

Üşüyorum bu sabah
Dalgalar içimi parçalıyor
Hafiften esen meltem,
Geç kalmış ümitlerime ışık oluyor bu sabah
Üşüyor ruhum vatan toprağına yapılanlar için,
Kanımı donduruyor bu silah ve düşmanlık haberleri
Hiç suçu olmayan insanımın önüne serilen haksızlık tohumları,
Çisil çisil ağlatıyor yorgun gözlerimi
Kulaklarımı tıkamak istesem de
Görmeyi hiç arzu etmesem de
Gelmiyor elimden bir şey
ve susturamıyorum bu toprağa düşenlerin ağıtların...
Sınırların ötesinde olup da kendine dokunmayanı,
Korumayı iş edinenlere isyanım

Nasıl bir kinle büyütüyoruz çocuklarımızı?
Nasıl giriyor içimize bu kin tohumları?
Biçare öfkemizle bizi nasıl vuruyorlar en sevdiğimizle
Geleceğime armağan edilen günleri
Nasıl da dolduyorlar şiddetle
Cihanı arşa çıkaran uluslar
Giyip bencillik elbiselerini
Önümüz sıra durmaktalar
Ellerimiz bağlı kalıp dönelim diye 'hasta adam'a
Bend olup çıkmaz ettiler sokaklarımızı
Hala görmeyiz ne yapmaktalar,
Hala gitmekteyiz bıraktıkları yolda
Bu vatan uğrunda gidenler,
Bu vatanı gider görürler

Maksadım değil dava adamı olmak
İsterim ki bitsin bu utanç filizleri
Hala ne durur bakarsınız
Gün bizden gidiyor
Her şey tamam olmuş da bir noksan kalmış
Zehir dolu variller,
Hiç suçu olmayan çocuklarıma emanet
Sanki bırakın hediye olsun der gibi bakar
Çaresiz boyun eğmemizi ister uzun kollu devletler
Üşüyor ruhum vatan toprağına yapılanlar için
Dalgalar içimi parçalıyor...

www.sairlerbirligi.com
20/04/2006