Hâlâ Şiiri - Yavuz Selim Aydoğan

Susarım, zulmün gürültüsüne.
Çünkü bazen sessizlik, en güçlü çığlıktır.
Ağlarım, hayatıma.
Kimse bilmez, kimse sormaz.
Gülerim anılarıma –
tabii hatırladıklarıma.
Ve ben hâlâ,
iyi bir insanım.
İçim paramparça olsa da.

Mutlu olmayı ağlamamak sanırdım.
Her ağlayanı da üzgün.
Ama zaman öğretti bana:
şapka güneşi engeller,
ama ateşi durduramaz.
Üzülmek sorunları çözmez,
sadece içine gömer.

Ve bazı yaralar,
susunca kanar.
Ama ben hâlâ buradayım.
İyi kalmaya yeminli bir yorgun gibi.