Hal-i Ahval Şiiri - Ayşe Uçar

uzak masalların dilek ağacıyım
gözlerini kısıp gövdemdeki reçinenin
kokusuna tutunda gel

bulutların şimşeklerin valsi en tepemde
dans etmek istersen güçlü dallarım
yeşil yapraklarım eşlik
eder sana

yok uzanıp yatmak istersen gölgeme
toprağımın tavı tıknaz otlarımın
yumuşaklığı yeter

gel !
heybenin dolu olmasına
saçlarının ıhlamur kokmasına gerek yok
sabahımın aydınlığına gecemin tamburasına dokun
sokağın menevşesinde gölgeleri uyut da gel
dudağımda mor salkımlı
ağdalı hüzünler

elimde gümüşten sini
bir bardak su
kapımda bakırdan el
aynalı tokmak

gelince ses ver

güneşin selamı var seherin serinliği
üç vakte tomurcuklanacak bahtımızın gülleri
avluda bir sepet elma
bir testi şarap
masanın umudu sandalyelerin körpecik
güftesi var

gel-e
mez
sen

ne bağ var ne bağban ne gül ne de gülşen
dilimde olmayacak bir duanın kırık dökük
sünepe gözyaşları

bir de
kapının üstündeki paslı sundurmanın
kekeme kuşları

2511202505:08