Vakit akşam
Sofraya katık diye sunulan zamansızlık
harama rağmen iç üşümesi
Bitemeyen ürperti.
Ömrün bu demi yalnızlık senfonisi.
Keşkelerin bedene sarmaşık olduğu an.
Kara-kötü haber senden yana
Üzüntü-keder
Dua
İnadına sabır
Yok lanet insansızlığına..
Örselenmiş hallerin iz düşümünde kanadı/kırıklığım
Yalpalandım güle en tutkun yanımdan sızım sarı/lı/ kaldı
Acıma dem katarak gitti hiç gelmeyen düş incindi ah aldı
Kayıt Tarihi : 5.2.2010 21:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!