Mahallemizin güzel kızı Emine
Zilleri takar çıkar meydana
Bir sağa bir sola salar Emine
Şakıdım şıkıdım oynar dengiyle
Düğünlerin gülüsün Emine
Hünkarım Hacı Bektaşi Veli
Kabuk bağlamaz aşk yaralarım
Dost elin merhem olsun bu yarama
Eşiğini öptüm divana geldim
Divanın yücedir darın zordur
Erzincan'ın bağlarında bülbüller öter
Yalcın dağlarında yanar gezerim
dumanım tüter
Seveni sevene kavuştur mevlam
bu hasretlik canıma yeter
Yel esti kırdı annem dallarımı
Kesti zalimler benim yollarımı
Dalında soldurdu al güllerimi
Esme yel esme kırma dallarımı
Gözümün yaşı aktı bir sel oldu
Sevdaya düşürdün bana bir baktın
Gözlerin baktıkça kalbime aktın
Şu garib gönlümü ateşe attın
Kerem gibi yandım eyvah eyvah
Bu nasıl sevdadır aklım almıyor
Yardan ayrıldım ben yüzüm gülmüyor
Gül dalımıza bizim bülbül konmuyor
Günden güne dost dertlerim azıyor
Ayrılık ne zormuş eyvah halime
Dili olan neler neler söylüyor
Güzelin duruşuna aman aman
Yandım bir bakışına amanın aman
Kız sana kurban olayım hayran
Hayatım olacak eyvah toz duman
Yar ey yar ey yar ey ah aman aman
Ecel teni soldurmadan
Gönül dostu arzular
Ruh bedenden ayrılmadan
Hakka açılır kapılar
Yollarımız taşla dolu
Gül yüzlü dostunu gönül arzular
Yollar bozuk gitmeye derman mı var
Derdin nedir diye bana sordular
Derdi anlatmaya dermanım mı var
Kime derdim desem boyun büküyor
Bıçak kemiğe dayandı kan durmaz
Benimiz sarardı kimseler sormaz
Dünyayı yese karnı hiç doymaz
Halkın çığlığını neden duymaz
Dayanacak gücümüz hiç kalmadı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!